نیکی به پدر و مادر

جی۵ لاین: روزی امام حسن همراه پدر ارجمندش امیر مومنان علی (ع) به مسجد الحرام برای طواف خانه خدا می رفتند.شنیدند در کنار کعبه شخصی با سوز و گداز خاصی مناجات می کند. امام علی به امام حسن فرمودند: نزد مناجات کننده برو و او را دعوت کن نزد من بیاید.امام حسن نزد او رفت و دید جوانی است بسیار مضطرب و هراسان و مشغول دعا و راز و نیاز با خدای بزرگ است. به او فرمود: امیر مومنان می خواهد تو را ببیند. دعوتش را اجابت کن. آن جوان با اشتیاق وافر برخاست و به حضور علی ( ع) آمد. حضرت به او فرمود:” حاجتت چیست که اینگونه آنرا از خدا تقاضا می کنی؟” او عرض کرد: من جوانی بودم بسیار عیاش و گنهکار. پدرم مرا از گناه و آلودگی نهی می کرد. من به حرف او گوش نمی دادم بلکه بیشتر خطا می کردم تا اینکه روزی مرا در حال خطا کاری دید باز نهی کرد، ناراحت شدم. چوبی برداشتم او را طوری زدم که به زمین افتاد. در نتیجه مرا نفرین کرد. بعد از مدتی نصف بدنم فلج شد. بسیار پشیمان شدم. نزد پدرم رفتم با خواهش و زاری از او معذرت خواستم و از پدرم خواستم برای نجات  من دعا کند. پدرم حاضر شد که با هم برویم در همان مکان که مرا نفرین کرده در حقم دعا کند تا خوب شوم. با هم به طرف مکه رهسپار بودیم. پدرم از روی شتر افتاد و از دنیا رفت. همان جا او را دفن کردم و اینک خودم تنها به این جا برای دعا آمده ام. حضرت فرمود: از اینکه پدرت با تو به طرف کعبه برای دعا در مورد نجات تو می آمد معلوم می شود از تو راضی شده است. اینک من در حق تو دعا می کنم. در این موقع حضرت دست به دعا بلند کرد و سپس دستهای مبارک را به بدن جوان کشید جوان در همان لحظه شفا یافت. سپس علی (ع) به فرزندان توصیه کرد و فرمود:” نیکی به پدر و مادر را به شما سفارش می کنم.”