مزرعه ی دل

جی۵ لاین:گویند ابو حامد محمد غزالی آنچه را فرا می گرفت در دفترها می نوشت. وقتی با کاروانی در سفر بود  و نوشته ها را یکجا بسته با خود برداشت در راه گرفتار راهزنان شدند.غزالی رو به آنان کرد و به التماس گفت:” این  بسته را از من نگیرید دیگر هر چه دارم از آن شما.”دزدان را طمع زیادت شد آن را گشودند و جز دفترهای نوشته چیزی نیافتند. دزدی پرسید که این ها چیست؟چون غزالی وی را بدان ها آگاهی داد، دزد راهزن گفت:” علمی را که دزد ببرد به چه کار آید؟”این سخن دزد د رغزالی تاثیری عمیق گذاشت و گفت:” پندی به از این، از کسی نشنیدم.” و دیگر در پی آن شد که علم را در دفتر جان بنگارد.نکته؛ بهترین دفتر دانش و صندوق علوم برای انسان گوهر جان و گنجینه ی سینه ی اوست. باید دانش را در جان جای داد و بذر معارف و علوم را در مزرعه ی دل به بار آورد که از هر گزند و آسیبی دور بماند زیرا دارایی واقعی آدمی است.