دو ماهیگیر

جی۵ لاین:دو مرد در کنار دریاچه ای مشغول ماهیگیری بودند. یکی از آنها ماهیگیر با تجربه و ماهری بود، اما دیگری ، ماهیگیر بلد نبود. هر بار که مرد با تجربه ماهی بزرگی می گرفت، آن را در ظرف یخی که در کنار دستش بود، می انداخت تا ماهی ها تازه بمانند، اما دیگری به محض گرفتن هر ماهی بزرگ، آن را به دریا پرتاب می کرد. ماهیگیر با تجربه از اینکه می دید آن مرد ماهی ها ی صید شده را از دست می دهد، بسیار متعجب بود. پس از مدتی از او پرسید:” چرا ماهی های به این بزرگی را به دریا پرت می کنی؟”مرد پاسخ داد: ” آخر تابه ی من کوچک است.” گاهی ما نیز همانند آن مرد، شانس های بزرگ و رویاهای بزرگ و فرصت های بزرگی را که خداوند به ما ارزانی می دارد، قبول نمی کنیم، چون ایمان مان کم است. به مردی می خندیم که تنها نیازش تهیه ی تابه ای بزرگ تر بود، اما نمی دانیم تنها نیاز این است که ایمانمان را افزایش دهیم. خداوند هیچ گاه چیزی که شایسته ی آن نباشیم، به ما نمی دهد. این بدین معناست که باید با اعتماد به نفس کامل ، از آنچه خداوند بر سر راه مان قرار می دهد، استفاده کنیم. هیچ چیز برای خدا نشدنی نیست.