جی5 لاین: داستان امروز برخلاف معمول از هیچ کتابی انتخاب نشده.
از یه اتفاق نشات گرفته و از عمل یک قهرمان در 24 اردیبهشت 92.
آقای” امید عباسی” داستان امروز را رقم میزنند.
آتش نشان قهرمانی که در طی انجام ماموریت در طبقه ی دهم ساختمانی که دچار حریق شده بود،
تصمیمی گرفت که باعث شکل گرفتن حیات و امید در چند خانواده و البته همه ی جامعه ای که این خبر راشنیدند،شد.
وقتی با همکاران در محل حادثه، یک مادر و فرزند را از دام آتش نجات دادند هنوز باید به محل سانحه برمیگشت.چون هنوز یک کودک خردسال دیگر در دام آتش بود.
او را پیدا کرد به جای امنی منتقل کردو ماسک تنفس خود را به دختر خردسال داد و جان او را از مرگ حتمی نجات داد.ولی بخاطر سوختگی ، مصمومیت شدید و دود زدگی، خودش دچار مرگ مغزی شد.
او تنها 35 سال داشت،و مثل همه ی ما دارای خانواده و دوستانی بود که به آن ها احساس تعلق میکرد.همسر ، مادرو پدر و سایر نزدیکانی که نیمی از وجودشان با رفتن امید از دست رفت.
میهن ما از خودگذشتن و فداکاری بسیاری را دیده ولی به عقیده ی من امید عباسی با بقیه متفاوت است.
او فردی بود که با آگاهی کامل دست به این اقدام زد ،او یک کارشناس بود که دوره های کامل و تخصصی امداد و نجات را گذرانده بود و می دانست که سرانجام عملکردش چه خواهد بود.
فداکاری او نه حادثه بود و نه اتفاق و یا وظیفه،نه تحت تاثیر محیط بوده و نه و از روی احساسات زودگذر.
دوره جنگ ایران و عراق کم نبودند مردانی که ماسک تنفسی خود را هنگام بمب های شیمیایی به یکدیگر می بخشیدند و خود مسموم می شدند.ولی آن ها جنگ و شهادت را وظیفه ی خود می دانستند.وبا عشق به میهن و به مردم دلیرانه می کوشیدند.
ولی اودرهمین جامعه ی امروزی ما بوده و فقط و فقط به جان یک انسان فکر می کرده، فارغ از آنچه گریبان خودش را میگیرد.
فقط انسان، نه فردی بالغ، یا انسانی موثر برای جامعه، یا یک رهبر محبوب،که ازخود گذشتن برای نجات جان او یک افتخار باشد.
او یک انسان است مثل من و شما، فرقی نمیکند که او یک دختر خردسال است!
و امید بی شک فقط به این موضوع فکر میکرده،با تایید مرگ مغزی او، خانواده ی بزرگوارش با اهدائ اعضای بدنش موافقت کردند وامید دوباره امیدی شد به زندگی برای ادامه ی حیات 3تن دیگر.
دیروز یکشنبه29 اردیبهشت 92 مراسم تشییع پیکر بزرگمرد امید عباسی بود.
علاوه بر ذکرهای معمول برای شادی روح وبه پاس بزرگداشت او ،”امید عباسی ” و فداکاری بزرگ اش را به یاد بسپاریم.
نویسنده:مدیر سایت
دریافت افزونه
امید از شهدای بجا مانده بود . او شمعی بود که به زندگی دیگران نور افشانی کرد .
😯 😥