علی:سلام،من ۱۸ سالمه همیشه نزدیک عید که میشه استرسی وجودمو فرا میگیره ،شاید براتون جالب باشه این استرس بخاطر دید و بازدید با اقوام است، نمیدونم چرا در ارتباط گیری استرس زیادی دارم
برای من شرکت در یک مجلس عمومی بزرگترین ترس و عذابه،چه با دوستان چه با اشنایان و اقوام
اکثر مواقع دنبال بهانه هایی میگردم که در این مهمانیها،جلسات عمومی، اردو و… شرکت نکنم اما میدونم که این کار درست نیست
اگر در اینطور جاها شرکت کنم ساعتها به اتفاقاتش فکر میکنم و واقعا بهم سخت میگذره و کاملا روحیه ام رو خراب میکنه
– چیکار کنم ؟؟؟ واقعا در زمینه ارتباط با افراد مشکل دارم
در زمینه فنون ارتباطی دو کتاب خواندم “چگونه دیگران را جذب کنیم” از برایان تریسی و “نفوذ در ۱۰ دقیقه” از مجتبی حورایی ولی کمک آن چنانی نکردند و حتی کتاب برایان تریسی منو نسبت به ارتباطاتم با افراد ،حساس تر هم کرد (در بحث ارتباط چشمی) و به همین خاطر کتاب رو تا آخر نخواندم
ضمن اینکه پاسخ سوالم از شما خیلی مهمه، لطفا علاوه بر راهنمایی تان ،اگر کتاب موثر و راهگشا سراغ دارید بهم معرفی کنید تا این مشکلات ارتباطیم که به یکی از بزرگترین دغدغه های زندگیم تبدیل شده حل کنم و من هم مثل بقیه در ایام عید بجای استرس شدید، بتونم لذت ببرم
روزگارتان خوش
مهدی مالکی نژاد: سلام بر شما علی آقا:
اجازه بدهید یک اتفاق جالب را که در روز سیزدهم فروردین همین امسال برایم اتفاق افتاد را بازگو کنم، همراه خانواده و جمعی از خویشاوندان در روز طبیعت به پارکی رفته بودیم، در آنجا ویانا خانم 4 ساله مشغول بازی با وسایل پارک بود که یکی از آشنایان متوجه شد او در حال بالا رفتن از میله ها دچار مشکل شده است و به نظر می آید که ترسیده است. بنابراین به ویانا خانم پیشنهاد کرد بی خیال بالا رفتن شود و پایین بیاید ولی او در جواب گفت: بابام گفته ترس طبیعیه! بترس ولی انجام بده. و با این جمله علی رغم ترسش به کارش ادامه داده و البته باعث شگفتی او شده بود.
فکر می کنم این فرمول واقعا فرمول خوبی است، چون خیلی از استرس های ما ریشه در ترس های انکار شده و پنهان ما دارند، می ترسیم و آن را پنهان می کنیم و این ترس به صورت استرس خودش را نشان می دهد. خب در چنین شرایطی بهترین کار این است که بپذیریم که ترس و استرس می تواند طبیعی باشد و آن را به عنوان واقعیتی قبول کنیم و بعد علی رغم آن ترس و استرس به آن کار اهتمام بورزیم.
البته باید یک نکته را هم درنظر داشته باشیم. گاهی ترس و استرس باعث بقای ما می شود. به عنوان مثال ترس از پریدن داخل دریا بدون آنکه شنا بلد باشیم باعث نجات ما و ادامه حیات خواهد شد. بنابراین لازم است حتما به این نکته توجه داشته باشیم که ترس می تواند یک علامت باشد، گاهی این علامت واقعی است و باعث نجات ما می شود و گاهی هم فقط یک تصور است و واقعی نیست یا حداقل به آن شدتی که در ذهنمان تصور می کنیم واقعی نیست بنابراین در لحظه ای که می خواهید تصمیم بگیرید به این جمله “بترس ولی انجام بده!” عمل کنید حتما مطمئن باشید که قبل از آن بررسی کرده اید که عواقب واقعی شما را تهدید نمی کند.
اگر شنا بلد نیستید و با این جمله به داخل دریا شیرجه بزنید سرانجام کار معلوم است.
پیشنهاد می کنم دو کتاب زیر را بخوانید:
1) از حال بد به حال خوب – دکتر دیوید برنز
2) بترس ولی انجام بده! – خانم سوزان جفرسون
جی۵ لاین . کام
نویسنده: مهدی مالکی نژاد
منبع تصویر: wordpress.com
- آیا دروغ برای ترساندن و تربیت کودکان اثر منفی دارد؟
- چطور می توانم رئیس جمهور ایران شوم؟
- کتابی الهام بخش و عملگرایانه با موضوع موفقیت معرفی نمایید
هر سه شنبه، آقای مهدی مالکی نژاد با انتشار متنی به سوالات ارسالی شما پاسخ خواهند داد، برای مطالعه کلیه پرسش و پاسخ ها به صفحه “لیست پرسش و پاسخ” مراجعه نموده و جهت ارسال سوالات خود به صفحه “ارسال سوال” مراجعه فرمایید!
دریافت افزونه
سلام من دختری 26 ساله هستم دانشجوی ارشد که الان در حال انجام پایان نامه ام هستم ولی متاسفانه طی اخرین ملاقاتی که با استاد راهنمایم داشتم ایشون حسابی به من استرس وارد کردند طوری که الان یک ماهه روزی 10 ساعت پای کارم ولی الان حدود یک هفته است که دچار چنان استرسی شدم که حتی فکر کردن به اسم استادم هم برام استرس زا هست و صبح از خواب میپرم و یه احساس خیلی بعدی در دلم دارم که اصلا قابل وصف نیست. اصلا تمرکز حواس ندارم طوری که چندتا عدد ساده رو هم نمیتونم جمع ببندم و… بیشتر بخوانید
سلام به تمام دوستای عزیزی که اینجا مشکلشون رو مطرح کردن.منم مثل شمام.مشکل من در رابطه با جنس مخالفه.ما هم یه بیماری داریم به نام اضطرلب اجتماعی.من دارم در موردش تحقیق میکنم که چطور از بین ببرمش.امیدوارم موفق بشم.
سلام من فک میکردم هیچ پسری از دختر نمی پرسه و واسم خیلی جالب بود منم یه بار یه فیلم ترسناک دیدم همش شده بود کابوس ولی وقتی واسه کسی که بهش اعتماد داشتم و میدونستم عاقلانه کمکم میکنه و بهم نمی خنده تعریفش کردم دیگه نترسیدم
سلام من از بچگی همیشه ازهمه چیز میترسیدم(ازدوستام که نکنه رفتاری ازم سربزنه که باهام قهرکنن,ازبرادرام که نکنه کتکم بزنن ,تو مدرسه از گنده ی کلاسمون,توخیابون ازاینکه باکسی درگیربشم,سرکاراز اینکه باهمکارام دعواکنم واخراج بشم,حتی دانشگاه نرفتم به خاطر اینکه از محیط دانشگاه وازاجتماع دخترامیترسم وعصبی میشم)خلاصه از هر چیزی که فکرشو کنید من میتونم یه ترس برای خودم دربیارم .نمیدونم چه کار باید کنم چون الان ۲۶ سالم شده وهمین ترسا نمیزاره اونطور که دلم میخواد زندگی کنم وبه خدا هرکاری هم که میکنم نمیشه .لطفا اگه کسی چیزی میدونه که فکر میکنه به دردم میخوره بگه .مرسی
سلام عزیزم برای مشکلی که داری باید به روان پزشک مراجعه کنی بهت دارو میده مشکلت حل میشه.
سلام دوست عزیز
کتاب : رموز اعتماد و اتکا به نفس
از :دکتر رابرت آنتونی
حرف نداره حتما مطالعه بفرمایید چراکه مشکل شما ریشه در اعتماد به نفس و عزت نفس پایین شما دارد