مجتبی علوی: سلام آقای مالکی نژاد، من همواره برنامه های خوبی برای تحصیل و زندگی ام پیش بینی کرده و آن ها را روی کاغذ یادداشت کرده و به دیوار اتاقم می چسبانم، همیشه جلوی چشمانم هستند، برنامه های سنگینی هم نمیریزم، واقع بیانه است و می توان با کمی زحمت به آن عمل کرد، اما در اجرای برنامه هایم هیچگاه آنطور که پیش بینی کرده ام، عمل ننموده ام.
فکر میکنم مشکل من تنبلی و سستی در اجرای برنامه هاست، چطور با این تنبلی مبارزه کنم؟
لطفا در این مورد مرا راهنمایی بفرمایید!
مهدی مالکی نژاد: سلام بر مجتبی عزیز
تصور کن سوار دوچرخه ای در حال رکاب زدن هستی، مسیر جاده ای را گرفته ای و در آن مسیر حرکت می کنی. نزدیک مانع ای می شوی، برای لحظه ای و فقط برای لحظه ای تصمیم می گیری. برای اجتناب از برخورد با آن مانع آن را دور بزنی و به راه خودت ادامه دهی. حالا در نظر بگیر اگر آن چند ثانیه کلیدی را غفلت می کردی نتیجه چه می شد؟ یا از مسیر خارج می شدی یا به زمین می خوردی. نکته همین جاست! “همین چند ثانیه کلیدی” همه اهمال کاری ها از همین نقطه شروع می شود. شما آن “چند ثانیه کلیدی” تصمیم می گیری که به کاری غیر از آنچه برنامه ریزی کرده ای بپردازی و یا اصلا تصمیم میگیری که هیچ عکس العملی نشان ندهی. توجه داشته باش که این هم خودش نوعی تصمیم گیری است. در هنگام دوچرخه سواری وقتی به مانع می رسی باید به سمت راست و یا چپ بپیچی. شاید نانخودآگاه ولی در هر حال تصمیم می گیری فرمان دوچرخه را به سمت راست یا چپ بپیچانی. شاید اگر یک دوچرخه سوار تازه کار باشی حتی برای همین تصمیم هم در روزهای نخست فکر می کنی و تصمیم می گیری.
دقیقا چنین وضعی وقتی شما سوار بر دوچرخه برنامه ریزی تان قرار دارید و دارید به سمت مغزتان حرکت می کنید حاکم است! یک هدف خوب، یک برنامه خوب ولی یک نتیجه بد! چرا؟!! چون وقتی سوار بر این دوچرخه اید، لحظه لحظه در حال تصمیم گیری هستید و مهمتر از آن “لحظه های کلیدی”ای وجود دارند که سرنوشت شما در رسیدن به هدفتان را رقم می زنند. مانعی در سر راهتان سبز می شود. مثلا برنامه ریزی کرده ای که راس ساعت 9 صبح به سراغ درس فیزیک بروی. ساعت به نزدیکی 9 رسیده ولی شما پای تلویزیون نشسته ای و در حال تماشای یک برنامه جذاب هستی. با خودت می گویی:”عجب برنامه خوبیه! حیفه از دست بدمش. وقتی برنامه تمام شد طبق برنامه ریزی عمل می کنم.” شما چه بخواهی و چه نخواهی الان در موقعیت “لحظه کلیدی” قرار گرفته ای، چه بخواهی چه نخواهی باید”تصمیم” بگیری و در همین لحظه است که شما تصمیم می گیری که “فرمان دوچرخه تان”را در مواجهه با این “مانع” یعنی “لذت یک فیلم جذاب” به کدام سو بچرخد. آیا اجازه می دهی برنامه تان با این مانع برخورد کند و متوقف شود و یا “آگاهانه و مسئولانه” مسیر برنامه را ادامه می دهی؟ البته اگر چنان به برناه ریزی در زندگی عادت کنی که بسیاری از این تصمیمات را حتی غیرآگاهانه خود بخودی بگیری به یک آدم خوشبخت تبدیل شده ای. درست مثل دوچرخه سواری که بسیاری از موانع و “همراهی با پیچ و خم جاده” را اتوماتیک وار انجام می دهید، شما نیز چنین خواهی شد!
و اما چند توصیه برای موفقیت در مواجهه با اهمال کاری در هنگام اجرای برنامه:
1- مسئولیت تصمیم های خودت را بپذیر: این شما و تنها شما هستید که تصمیم می گیری در مسیر باشی یا از مسیر خارج شوی.
2- نسبت به تصمیمات “لحظه کلیدی تصمیم گیری” خودآگاه باش. در حقیقت حواست باشد که چه بخواهی و چه نخواهی در حال “تصمیم گیری” هستی.
3- اگر جی پنجی هستی پیشنهاد می کنم چند جی برگ “الهام بخش” برای خودت بنویسی و در لابه لای جی برگ هایت بگذاری. جی برگ هایی مثل: من بهترین تصمیم را در “لحظه کلیدی” می گیرم. من در لحظه کلیدی “نتایج تصمیماتم” را می پذیرم.
جی5 لاین . کام
نویسنده: مهدی مالکی نژاد
هر سه شنبه، آقای مهدی مالکی نژاد با انتشار متنی به سوالات ارسالی شما پاسخ خواهند داد، جهت ارسال سوالات خود به صفحه “بپرسید!” مراجعه فرمایید!
دریافت افزونه
سلام…میخام حرف دلموبزنم سال سوم تجربیم بچه که بودم دوست داشتم دکتربشم اما وقتی نوبت به انتخاب رشته رسیدفهمیدم حفظیاتم شدیدقویه شایدچندین صفحه رو همون لحظه میفهمیدم وکنفرانس میدادم علاقه مند شدم به رشته ی روانشناسی،از سوم راهنمایی تمام قفسه ی روانشناسی کتابخونه رو قورت دادم اما همین که خاستم انتخاب رشته کنم حتی خالم گف نمیخادبری انسانی ..دوسال گذشت از دست همه عصبانی بودم ازدست خودم نمره های بد ،الان فهمیدم میشه توپیش تغیر رشته داد،اما مامانم میگه اگه میخاستی بری انسانی همون اول روتصمیم خودت میموندی خودتم کوتاه اومدی،هیج کس تصمیم منو جدی نمیگیره ومیگن اگه بری روانشناسی… بیشتر بخوانید
سلام دوست عزیز واقعا تا حالا شده فکر کنی درسو برا چی میخونی ؟هدفت تو زندگی چیه ؟. ارزش وقت چقدر هست؟ هیچس کسی بهت نمیتنه بگه چه رشته ای برات خوبه چون تو هستی که با اون در گیر خواهی شد .دوست خوابم مسله ای تو این بوده که تو زندگیت هدف نداشتی چون اگه داشتی الان باید دقیفا حس می کردی کجای زندگیت هستی این تو هستی که باید تصمیم بگیری .نذار افکار دیگران تو را به هرسویی ببرند. انسانها با علاقه ها و هدف هاشون هست که امید وار میشن به ادامه راه.از همین الان تصمیم میگیرم… بیشتر بخوانید
بر بی خیال تو اهل درس خوندن نیستی برو ازدواج کن و بچه هاتو بزرگ کن، اگه حفظیاتت خوبه فرقی نمیکنه که تجربی هم حفظیاته بعد اینکه کنکور دادی میتونی اون موقع روشناسی را هم انتحاب کنی ولی تغییر رشته نده به صلاحت نیست
سلام من میخوام از تعطیلات شروع به درس خوندن بکنم میشه بهم بگین با این وضع که نه سومو خوب خوندم نه دومو از کجاشروع بکنم خواهش میکنم بهم بگین
چه جالب من هم به هدف هایی که برای خودم، توی تعطیلات این چند روز داشتم؛ نرسیدم. من فکر می کنم مشکلم این ها باشه: 1 – عدم تمرکز: فکرم هزار جا میره به جز کاری که دارم انجام میدم! 2 – عدم انگیزه و علاقه: باید با هدف گذاری هدف کوتاه مدت ام رو لذت بخش تصویر کنم برای خودم. 3 – به موقع بیدار نشدن و کسل شدن: آدمی که ساعت 12 بیدار میشه … 4 – ناامیدی: متاسفانه شیطان کار خودش رو خوب بلده؛ تو گوش ما می خونه خیلی مونده تا کار رو تموم کنی! تازه… بیشتر بخوانید
چوره اول برید و یک برنامه دقیق و منظم برای خود بچینید و بر آن پایبند باشید و هرچه زودتر شروع به طبقه بندی درسها کنید.
سلام ببخشید عزیزم مشکل من هم همینه اگه می تونستم برنامه ریزی کنم که نظری توسایت نمی ذاشتم
سلام دوست خوبم رحمانی هستم فوق لیسانس روانشناسی و دارم برا دکترا میخونم. حرفای شما منو یاده اون موقع خودم انداخت دقیقا مشکل شما را داشتم درست یه ماه بعد از عید بود تصمیم شما را گرفتم و دورهای دبیرستان وضع ام خیلی از شما بدتر بود . ولی وقتی تصمیم گرفتم نگفتم از از اون روز شروع میکنم از همون لحظه شروع کردم و شب و روز درس خوندم حتی تو اتوبوس که میرفتم از صفحه هات عکس میگرفتم و میخوندم چون وقت برام ارزش پیدا کرده بود روزای اول برام سخت بود ولی هروز که میرفت بیشتر تلاش… بیشتر بخوانید
سلام آقای رحمانی حرفای شما به من امید میده اما من نمی دونم چه طوری بخونم ببخشید خود من نه در اتوبوس بلکه اصلا از سر درسام بلند نمیشم مگراینکه یکی به زور بلندم کنه تازه از نظر درسی نیز صضعیف نیستم معدل کتبی ام 19/5 است.
سلام من دانش اموز کلاس هشتم هستم بعد من هر وقت می خوام برم سراغ درس و مشقم دقیقا همون موقع حال درس خوندن ندارم همه راه ها هم پیش گرفتم جواب نداده
سلام ببخشید من برنامه ریزی دارم و باموانعی که سر راهمم هست تا حدودی مبارزه میکنم ولی من فهمیدم مشکلم کند بودنمه یعنی خیلی کندم با اینکه ی درس را چه حفظی و چه مفهومی بلدم ولی بازم کندم با اینکه سعی میکنم تمر کز داشته باشم. خواهش میکنم کمکم کنید دارم روانی میشم
با سلام …
من چند مدتی هست که شروع به خواندن پکج های درسی در رشته حقوق از یک موسسه کردم که اولش با اشتیاق و انگیز بود ولی الان چند مدت است که انگیزه برا خواندن انها ندارم ولی همش به خودم میگم تو میتونی البته من موانع خیلی زیاد دادم از انجایی که من خاندار هستم و دوفرزند دارم برای مطاالعه هم وقت کم میارم و هم اینکه کند مطالعه میکنم لطفا راهنمایی بفرمایید
سلام دوست من .اول که بهت تبریک میگم که با وجود داشتن دو تا فرشته ی کوچولو باز هم به دنبال رویا های قشنگت هستی.اول اینکه نذار انگیزه ات کم شه …هر جور میتونی هدف ات رو جلو چشمات بذار …عکس…عبارت تاکیدی …یا مثلا تبریک به خودت توی اون لحظه که به هدف ات رسیدی. دوستم خانه دار بودن مانع نیست …فلش کارت درست کن و توی زمانایی که داری کارای خونه رو انجام میدی اونا رو مرور کن. یا صدای خودت رو ضبط کن و بار ها و بارها اون رو گوش بده… کل مسیر زندگی ات رو توی… بیشتر بخوانید
من كلاس هشتم هستم سعي مي كنم درس بخونم ونمره ي من خوب هم ميشه ولي بعضي موقع كه خيلي درس ها زياد ميشه كسل ميشم حالم ازدرس خوندن بهم ميخوره وقتي ميبينم دوستامبي خيال اصلا درس نمي خونن نمر ه خراب ميگيرن ميگم براي چي درس بخونم تورو خدا كمكم كنيد اگه كمكم كنيد اجرتون باخدا