جی5 لاین: فرض کنید زندگی همچون یک بازی است .قاعده ی این بازی چنین است که باید پنج توپ را در آن واحد در هوا نگه دارید ومانع افتادن شان بر زمین شوید.
جنس یکی از توپ ها از لاستیک و باقی آن ها شیشه ای هستند پر واضح است که در صورت افتادن توپ پلاستیکی بر روی زمین دوباره نوسان کرده و بالا خواهد آمداما آن چهار توپ دیگر به محض برخورد کاملا شکسته و خرد می شوند.
آن چهار توپ شیشه ای عبارتند از خانواده،سلامتی دوستان و روح خودتان.
توپ پلاستیکی همان کارتان است .کار را بر هیچ یک از عوامل دیگر ترجیح ندهید ،چون همیشه کاری برای کاسبی وجود داردلی دوستی که از دست رفت دیگر باز نخواهد گشت.خانواده ای که از هم پاشید دیگر جمع نمی شود.سلامتی از دست رفته باز نمیگرددو روح آزرده دیگر آرامشی ندارد.
- منبع تصویر: My opencv
- منبع اصلی:داستان های کوتاه از نویسندگان بزرگ و ناشناس/ گردآوری: حمیدرضا غیوری/ انتشارات راستین
- نظرتون رو بفرستیدو اگر از دیدگاه دوستان دیگه هم خوشتون اومد،برای تأیید روی علامت + کلیک کنید.
- هر روزساعت۷صبح یک داستان مثبت درجی۵لاین منتشر میشود.برای دریافت آن در ایمیلتان“فیدبرنر”را مطالعه فرمایید.
برای مطالعه ی کلیه ی داستان های مثبت این کتاب می توانید خرید از انتشارات راستین داشته باشید تا علاوه برحمایت از ناشر محترم و مترجم گرانقدر در توسعه ی مثبت اندیشی بکوشیم.
دریافت افزونه
من فکر میکنم که یه ترازوی متعادل که البته دارای اولویت و تقدم و تاخر باشه میتونه این داستان رو کامل تر کنه،چون همه چیز زنجیر وار به هم متصله!خوب اگه کار از بین بره ،مشکلات مادی بوجود بیاد،رفاه کمتر بشه،خیلی چیزای دیگه هم مثل مهربونی کم رنگ تر میشه! و یه جورایی همش به هم مرتبطه :-(( :-((
غرق در کار شدن همان دنیا پرستی است که باعث فراموشی مان از دیگر جنب های مثبت زندگی می شود.
باسلام واقعا توصیه جالب و کاراییه غرق در کار باعث غفلت از زندگی میشه ودیگه آرامشی برامون نمیمونه اصلا دیگه وقتی که بخوایم از بودن با عزیزانمون لذت ببریم نداریم دیگه چشمی واسه دیدن زیبایی نیست تنها چیزی که همیشه همرامونه خستگیه زیاده افراط و تفیط درهر کاری منع شده اگه فقط به یه جنبه از زندگی توجه کنیم مطمئنا یه روز متوجه ضررهنگفتش میشیم به امید زندگی شادتروسالم ترموفق باشید
ببخشید افراط و تفریط
هدف از زندگی کار نیست.هدف از کار زندگی است.اما بعضی وقت ها فراموش میکنیم.
بعضی وقت ها اونقدر صرف کار کردن میشیم که زندگی کنیم اما انگار داریم برای کار زندگی می کنیم
مثال جالبی است…سپاسگذارم!