جی5 لاین: شخصی نزد پزشک رفت و از او خواست معاینه اش کند و ببیند آیا مانند پدرش صد سال عمر خواهد کرد یا خیر .
پزشک پس از معاینه پرسید :« چند سال دارید ؟»
مرد پاسخ داد : « پنجاه سال .»
پزشک : « به مسافرت و گردش و یا ورزش علاقه مند هستید ؟»
مرد : « نه به هیچ وجه .»
پزشک : « اهل مطالعه هستید ؟»
مرد : « خیر . »
پزشک : « آیا برنامۀ آموزشی خاصی برای آینده تان دارید ؟»
مرد : « خیر.»
پزشک : « چه نقشه و برنامه ای برای خود دارید ؟»
مرد : « چیز خاصی به ذهنم نمی رسد.»
پزشک عصبانی شده و به مرد می گوید : « پس آقا تشریف ببرید و همین امروز بمیرید ! عمر صد سال را برای چه می خواهید ؟!»
نکته : این داستان زندگی بسیاری از انسان هاست . آنقدر که ما نگران کمیّتِ زندگی خود هستیم ، به کیفیت آن نمی اندیشیم .
« چقدر» عمر کردن برای ما مهم تر از « چگونه» زندگی کردن است .
همه می خواهیم عمر طولانی داشته باشیم ، اما اگر کسی از ما بپرسد چه برنامه ای برای آینده ات داری ؟ می خواهی با روزهای زندگی ات چه کار ارزشمندی انجام دهی ؟ آنجاست که معلوم می شود ما تصویر روشنی از آینده مان نداریم . فقط یک چیز می خواهیم : می خواهیم زنده بمانیم . حالا با چه کیفیت و به چه شکلی اصلاً مهم نیست . در رابطه با زندگی ما انسان ها مهم ترین مساله فقط یک چیز است : در لحظه ای که عمر ما به پایان می رسد ، وقتی به گذشته نگاه می کنیم ، حسرت روزهایی را که گذراندیم ، نخوریم . افسوس این را نخوریم آن طور که شایسته بوده از فرصت گرنبهایی به نام زندگی استفاده نکرده ایم. آدم وقتی به دنیا می آید هزار آرزو دارد . ولی وقتی از دنیا می رود فقط یک آروز دارد . آن هم این است که یک فرصت دوباره داشته باشد! بهترین راهکار برای عدم تجربۀ تلخ « حسرت» در پایان راه این است که منتظر آن لحظه نشینیم و تصمیم بگیریم که هر روز صبح وقتی چشمان خود را باز می کنیم ، تصور کنیم که امروز آخرین روز و این لحظات ، آخرین لحظات زندگی ماست . از خود بپرسیم که اگر امروز برای من به اتمام برسد ، از آنچه تاکنون انجام داده ام راضی ام ؟ آیا کارهایی مانده که باید انجام دهم ؟ آیا شرایطی هست که مایل باشم آنها را در زندگی خود به وجود آورم ؟ یافتن پاسخ هایی مناسب و سپس زندگی بر اساس آنها پاسخ هاست که می تواند ما را از حسرت بزرگ نجات دهد و افتخار و غرور را جایگزین حقارت و پشیمانی کند و باعث شود نه گریه و غم که شادی و لبخند آخرین احساس و عملی باشد که ما در آن پایانی ترین لحظات زندگی تجربه کنیم .
منبع تصویر: Imab Group
- منبع اصلی:خودت باش!/ جلد دوم/ مؤلف : سعید گل محمدی/ انتشارات آسیم
- نظرتون رو بفرستیدو اگر از دیدگاه دوستان دیگه هم خوشتون اومد،برای تأیید روی علامت + کلیک کنید.
هر روزساعت۷صبح یک داستان مثبت درجی۵لاین منتشر میشود.برای دریافت آن در ایمیلتان“فیدبرنر”را مطالعه فرمایید.
برای مطالعه ی کلیه ی داستان های مثبت این کتاب می توانید خرید از انتشارات آسیم داشته باشید تا علاوه برحمایت از ناشر محترم و مترجم گرانقدر در توسعه ی مثبت اندیشی بکوشیم.
دریافت افزونه
همه ی انسانها دوست دارند یک زندگی طولانی مدت داشته باشند و هر انسان با توجه به محیطی که در آن زندگی میکند یک سری برنامه ها برای خودش دارد و این برنامه ها از نظر خودش بسیار مهم است و برای رسیدن به ان برنامه ها فکر می کند که با ید عمر طولانی داشته با شد درصورتیکه باید برای رسیدن به برنامه های خود تلاش بکند و این فکر انحرافی را از خودش دور کند.
هیچ آدمی نمیتونه عمر جاودانه داشته باشه پس عمر طولانی هم یه روز تموم میشه مهم اینه که تو این مدت کم کاری انجام بده که اسمش و یادش جاودانه بشه.
ما زندگي نميكنيم بلكه فقط زنده ايم انقده مشكلات زياده كه همه ما يادمون رفته زندگي كنيم فقط تلاش ميكنيم زنده بمونيم اما به چه قيمتي؟
باسلام اگه واسه خودمون ارزش قائل باشیم واسه زندگی و وقتمون هم ارزش قائلیم باید مراقب باشیم دچار روزمرگی نشیم همونطور که به سلامت جسممون اهمیت میدیم به سلامت روح و روانم اهمیت بدیم .اگه همیشه در زمان حال زندگی کنیم مطمئنا افسوس گذشته رو نمی خوریم و با برنامه ریزی و داشتن اهداف کوتاه مدت و بلند مدت زندگی پرباروموفقی رو داریم شادباشید
تنها زنده بودن و وجود داشتن به معنای زندگی نیست!
چگونه لحظات را سپری کردن یعنی چگونه زندگی کردن!