خلاقیت

کامنت قبلی واسه من بود. اسمم رو یادم رفت بنویسم 😀

من هم مشابه این داستان رو دیدم. یه روزی که بارون خیلی شدیدی می اومد ، کارگر شهرداری داشت به گل های توی خیابون آب می داد !!!
وقتی یه شرح وظایف تعریف میشه و شرایط خاص رو در نظر نمی گیره ، نتیجه اش همچین چیزی ِ

من فکر میکنم تو هر محیطی ممکنه این اتفاق بیوفته، مثلا من هر روز یه مدل صبحانه برای خودم آماده میکنمو …. و وقت ناهارم یه زمان مشخصه، ولی باید با تغییرات خوش آیند زندگی رو متفاوت کرد و از این نوع تغییرات نترسید 🙂

یه سنگکی رو میشناسم که به خاطر حجم کاری بالا و مشتری زیاد،مجبوره که تو ساعاتی از روز خیلس با سرعت کار کنه و خیلی سریع با چوبی که تو دستش داره نونها رو از تنور در بیاره.
اینقدر اینکار رو انجام داده که بعضی وقتها وقتی مشتری تو مغازه نیست و نونی هم تو تنور نیست،چوبش رو بی اختیار واسه در آوردن نون میبره داخل تنور و میاره بیرون.

وقتی انسان در مورد کاری انجام میده اطلاعات کافی و مفید نداشته باشه و اون کار رو همیشه و همیشه به صورت مسلسل وار انجام بده همین اتفاق میافته.
این جور اشخاص نمیتونند هیچگونه تغییر و نوآوری در کار و زندگیشون ایجاد کنند.
یاد فیلم مرحوم چارلی چاپلین افتادم که تو کارخونه مسئول بستن پیچهایی بود که روی یک تسمه نقاله در حال حرکت بودند و وقتی تسمه از حرکت میایستاد ،باز هم چارلی به کار خود ادامه میداد در صورتی که پیچی برای سفت کردن مقابلش نبود.
یه جایی خونده بودم که این جور کارها باعث زوال ذهن میشوند.