توقعات مثبت

جی۵ لاین:  مدیر مدرسه ای سه معلم را فراخواند و گفت:” چون شما سه نفر بهترینها در مدرسه هستید و عالی ترین مهارتها را دارید، به شما نود دانش آموز با بهره ی هوشی بالا می دهیم. می خواهیم در سال تحصیلی آینده این دانش آموزان را به سطحی که خودتان می دانید برسانید و ببینید تا چه حد می توانند فرا بگیرند.” همه شادمان بودند- آموزگاران و دانش آموزان به یک اندازه. در سال تحصیلی بعد، معلمان و دانش آموزان کاملا از کارشان لذت بردند. آموزگاران، برجسته ترین دانش آموزان را پرورش دادند، و دانش آموزان از توجه زیاد و آموزش معلمانی بسیار فرهیخته بهره جستند. تا پایان این آزمایش، دانش آموزان 20 تا 30 درصد بیشتر از دیگر دانش آموزان کل منطقه رشد کردند. مدیر معلمان را فراخواند و به آنان گفت:” می خواهم به موضوعی اعتراف کنم. شما نود دانش آموز استثنایی را آموزش ندادید.آنان دانش آموزانی معمولی بودند. ما از کل دانش آموزان مدرسه به صورت تصادفی نود نفر را انتخاب کردیم و به شما تحویل دادیم.” معلمان گفتند:” این بدان معناست که ما آموزگارانی فوق العاده هستیم.” مدیر ادامه داد:” به یک موضوع دیگر هم باید اعتراف کنم. شما برجسته ترین معلمان نیستید. اسامی شما در صدر فهرست مازاد بر نیاز بود.” معلمان پرسیدند:” چه چیزی چنین تفاوتی ایجاد کرد؟ چرا نود دانش آموز طی یک سال تحصیلی کامل در چنین سطح فوق العاده ای بودند؟” مدیر پاسخ داد:” به خاطر توقعات شما از دانش آموزان.”نکته: توقعات ما ارتباطی تنگاتنگ با شیوه ی نگرش ما دارد و این توقعات ممکن است کاملا بی پایه باشد، اما شیوه ی نگرش ما را تغییر می دهد.