چی فکر می کردم و چی شد!

جی۵ لاین: گرمای هوا اذیتم میکرد.داشتم به موقعیت خودم و شرایطی که داشتم فکر می کردم،چی فکر میکردم و چی شد؟!!
من که هیچ وقت یک جا بند نبودم حالا به عنوان افسر تو یه لباس پلاستیکی شده بودم مترسک سر یه خیابون،اهمیشه دوست داشتم سربازی ام رو بخرم،چندین سال قبل امکانش بود ولی الان این قانون وجود نداره،هرچند که به خاطر جبهه و رزمنده بودن پدرم تونستم چندین ماه کسر خدمت بگیرم و در کل سربازی ام با آموزشی بشه حدود5ماه! ولی من به دوستانی که کلا سربازی رو پیچونده بودن قبطه میخوردم و کلا احساس کسر شان میکردم تو اون لباس،آخه پدر بزرگمم سربازی نرفته بود.
زمان شاه گویا دکتر مصدق اولین کسی بود که قانون خرید نظام خدمت سربازی رو پیشنهاد داده بودبه مبلغ 100 تومان!،و پدر بزرگم هم حساب کرده بود که هم میتونه تو اون مدت کار کنه و اون مبلغ رو دربیاره وهم اینکه مراقب خانواده اش باشه،چون پسر بزرگ بود و پدر و مادرش هم مسن بودند.
در هر صورت منم با خودم برای بعد تحصیلات برنامه ها داشتم و اصلا فکر نمیکردم که یه روزی بخوام با یه دفترچه جریمه و یه تابلوی ایست و یه سوت پلاستکی بیایستم سر یه خیابون یا کنار اتوبان…و به ملت گیر بدم…وقتی به آرزوهام فکر میکردم می گفتم چی فکر کردیم و چی شد!!
تو همین افکار بودم که یه آقایی رو روی ویلچر دیدم که کشان کشان و به سختی حرکت می کرد،عرق از سر و روش سرازیر بود و با دست از گاردریل کنار اتوبان برای حرکت کمک می گرفت…

رفتم پیشش و گفتم :اینجا خطرناکه ،عمو کجا داری میری؟چرا مسیر مطمئن تری رو انتخاب نکردی؟چرا تنهایی؟
گفت:دارم میرم دنبال داروهام از داروخونه ،بعدش هم باید زود برگردم تا بچه ام که از مدرسه تعطیل میشه رو ببرم خونه!اینجا سریع ترین راهه!چاره چیه؟
اون رفت و دل منو با خودش برد!
منم موندم و افکارم و سربازی ساده ی چند ماهه با خدمت سرنزدیکترین خیابون به خونه ی پدر بزرگم! و 5 ماه استراحت در مقابل دوستانم که 2ســــــــال و اندی سرباز بودند تو نقاط محروم کشور!

جی۵ لاین . کام

خاطره ای از دوست خوبمون :وحید رضا

ارسال شده از: تهران

منبع تصویر: shutterstock

هر پنجشنبه، یکی از خاطرات ارسالی توسط بازدیدکنندگان منتشر خواهد شد، برای مطالعه سایر خاطره ها به صفحه “لیست خاطره های مثبت” و جهت ارسال خاطره خود به صفحه “ارسال خاطره” مراجعه فرمایید!