مهربانی

جی۵ لاین: « جان» و همسرش « جنی» در محله ای فقیر نشین زندگی می کردند. جان در اداره ی راه آهن تعمیر کار بود و کار سخت و خسته کننده ای داشت. جنی هم در یک گل فروشی کارهای متفرقه انجاممی داد تا کمک خرجی برای امرار معاش زندگی شان به دست آورد. زندگی آنها فقیرانه و عاشقانه در گذر بود. روزی جان و جنی با یکدیگر مشغول شام خوردن بودند که ناگهان صدای در به گوش رسید. جنی در را باز کرد… در آن هوای سرد زمستانی، پیرمردی که سبد سبزی و میوه به دست داشت پشت در بود. پیرمرد با دیدن جنی سلام کرد و گفت:« خانم، امروز من همسایه ی شما شده ام. شما به سبزی و میوه ی تازه نیاز ندارید؟» چشم پیرمرد به دامن کهنه ی جنی افتاد و احساس یاس در چهره اش ظاهر شد، اما جنی با لبخند گفت:« بله، می خواهم. این سبزی ها خیلی تازه هستند.» سپس مقداری سبزی از او خرید… پیرمرد از لطف جنی تشکر کرد و رفت. جنی در را بست و با صدای آهسته به شوهرش گفت:« در گذشته، پدرم به همین شیوه امرار معاش می کرد…» شامگاه هر روز، هنگامی که صدای در زدن پیرمرد به گوش می رسید، جنی با کاسه ای سوپ داغ از آشپزخانه  بیرون می آمد و از آن سبزی فروش پیر استقبال می کرد. نزدیکی های کریسمس، جنی به جان گفت:« پیرمرد همسایه، هر روز با لباس نازک کار می کند. سنش زیاد است و تحمل این روزهای سرد و برفی  برای او واقعا سخت است. اجازه دارم از پول مخارج خودمان، مقداری بردارم و برای او پالتویی بدوزم؟» جان با پیشنهاد همسرش موافقت کرد. یک روز قبل از فرا رسیدن  کریسمس، جنی دوختن پالتو را تمام کرد. او از گل فروشی ای که در آن کار می کرد، شاخه ای گل سرخ به خانه آورد و همراه پالتو در ساکی قرار داد. موقعی که پیرمرد برای خرید بیرون رفته بود، جنی کیف را مقابل در خانه ی پیرمرد گذاشت. دو ساعت بعد، در چوبی خانه شان با صدایی آشنا به صدا در آمد… جنی ضمن گفتن« کریسمس مبارک» در را باز کرد؛ اما پیرمرد امروز سبد سبزی در دست نداشت. پیرمرد با خوشحالی گفت:« جنی عزیز، کریسمس مبارک! همیشه شما به من لطف داشتید و کمک کرده اید. امروز من فرصتی پیدا کردم تا هدیه ای به شما بدهم.» سپس از پشت سرش یک ساک دستی بیرون آورد و گفت:« نمی دانم کدام آدم خیرخواهی این پالتو را مقابل خانه من گذاشته است. واقعا لباس زمستانی خوبی است، اما من به هوای سرد عادت کرده ام. جان همیشه شب ها کار می کند و این لباس برای او خیلی خوب است.» و با خجالت و مهربانی، گل سرخ را به جنی داد و گفت:« این گل سرخ هم درون این ساک بود. مقداری آب روی آن پاشیدم.. این گل مانند تو دختر خوبم، زیبا و تازه است.»

مهربانی و محبت را نمی توان از خود جدا کرد. به محض اینکه در حق کسی محبت کنی، محبت به سوی شما باز می گردد. رالف اسکات

جی۵ .کام

برگرفته از کتاب من، منم؟! جلد دوم / امیر رضا آرمیون

منبع تصویر:blog  

هر پنجشنبه، یکی از خاطرات ارسالی توسط بازدیدکنندگان منتشر خواهد شد، برای مطالعه سایر خاطره ها به صفحه “لیست خاطره های مثبت” و جهت ارسال خاطره خود به صفحه “ارسال خاطره” مراجعه فرمایید.

برچسب ها: , , , , ,

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
guest
1 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
حمیدشهبازی
حمیدشهبازی
9 سال قبل

هرچه کنی به خود کنی
گرچه که نیک وبد کنی
تو نیکی کن ودر دجله انداز که ایزد در بیلبانت دهد باز.