می توانستم در چشمانشان بخوانم که مرا مرده فرض می کنند

جی5 لاین: جری از آن دسته انسان هایی بود که رفتارش همیشه برای ما موجب شگفتی می شد. هر روز سرشار از روحیه از وقایع مثبت اطرافش تعریف می کرد، برخوردش با کارمندان محبت آمیز و آمیخته با احترام بود. نمونه موفق یک مدیر رستوران که پیشخدمتان و گارسن ها از این رستوران به آن رستوران او را دنبال می کردند. اگر کسی در محل کار دچار مشکل یا ناراحتی می شد جری بود که او را ترغیب می کرد تا به قسمت خوب قضیه نگاه کند و بجای ناراحتی سعی نماید از این تجربه درس بگیرد، چنانچه شخصی از اوضاع و احوال جری می پرسید همیشه اینطور پاسخ می داد: تا به حال به این خوبی نبوده ام!

اینطور نگاه کردنِ او به زندگی مرا به شدت کنجکاو کرده بود. یک روز تحمل نیاوردم و از او پرسیدم: چطور می توانی همیشه اینقدر شاد و سرزنده باشی؟ نمی شود که تا به حال مشکلی برایت پیش نیامده باشد؟ به نظر غیر ممکن می رسد. اینطور نیست؟

جری پاسخ داد: من هر روز صبح وقتی از خواب بیدار می شوم با خود می گویم که دو انتخاب دارم:

1- می توانم روزم را با لبخند شروع کنم.

2- می توانم با ناراحتی و دلمشغولی ناشی از مشکلات شروع کنم.

من اولی را انتخاب می کنم. یا وقتی یک مشتری عصبانی با من برخورد می کند باز هم دو انتخاب می توانم داشته باشم:

1- من هم همانطور با او برخورد کنم و اینگونه روز خود را تلخ نمایم.

2- با مهربانی و احترام با او برخورد نمایم و با حفظ آرامش مشتری عصبی را آرام و راضی کنم.

به همین منوال انتخاب های دیگر در قسمت های دیگر زندگی.

گفتم: درست، ولی این کار آسانی نیست!

پاسخ داد: آسان است! همه زندگی پر است از انتخاب. تو باید انتخاب کنی! آیا می خواهی فکر های منفی را مانند زباله با خود حمل کنی و بوی گند بدهی و یا آنها را دور بریزی و راحت و سبک قدم برداری؟ این تویی که انتخاب می کنی که مردم با تو چگونه رفتار کنند و تو چطور به رفتارشان واکنش دهی. بله تو هستی که انتخاب می کنی زندگیت چگونه باشد!

چندین سال بعد اتفاقی برای جری افتاد که هیچکس تصورش را هم نمی کرد. او برای بستن درِ پشتی رستوران رفته بود که ناگهان سه دزد به او حمله کردند، یکی از آنها هول شده و چند گلوله به او شلیک کرده بود. خوشبختانه کارمندان دیگر رستوران دقایقی بعد او را پیدا می کنند و به بیمارستان می برند. جری به مدت 18 ساعت تحت عمل جراحی قرار گرفت و چندین هفته در بیمارستان بستری بود و در حالی مرخص شد که هنوز چند گلوله در تنش مانده بود.

من شش ماه بعد از این اتفاق جری را دوباره دیدم. وقتی از او سوال کردم که حالت چطور است مثل همیشه جواب داد: تا به حال به این خوبی نبوده ام! از او پرسیدم زمانی که دزدان مسلح را دیدی چه چیز به ذهنت خطور کرد. جواب داد: اولین چیزی که به فکرم رسید این بود که باید با آنها مقابله کنم.

پرسیدم: یعنی نترسیدی؟ ممکن بود بمیری!

پاسخ داد: وقتی دزد ها به من شلیک کردند با خودم فکر کردم من دو انتخاب بیشتر ندارم:

1- قبول کنم که زنده می مانم.

2- بپذیرم که خواهم مرد، و من اولی را انتخاب کردم!

وقتی که مرا به بیمارستان می بردند پرستار داخل آمبولانس مدام به من امید می داد که خوب خواهی شد ولی وقتی به بیمارستان رسیدم واکنش پزشکان من را به وحشت انداخت. می توانستم در چشمانشان بخوانم که مرا مرده فرض می کنند. با خودم گفتم که باید نظر آنها را عوض کنم. نمی بایست فکر کنند که من خواهم مرد. پس وقتی که یکی از آنها از من پرسید: به چه چیز حساسیت داری؟ با تمام توانم فریاد زدم: به گلوله! و در حالی که آنها می خندیدند گفتم: من تصمیم گرفته ام زنده بمانم. طوری مرا جراحی کنید که زنده بیرون بیایم.

خوشبختانه جری بخاطر مهارت پزشک جراحش و البته بخاطر طرز فکر فوق العاده اش زنده ماند. من از او یاد گرفتم که ما هر روز باید انتخاب کنیم و این طرز فکر ما نسبت به اطراف است که زندگی ما را می سازد.

جی5 لاین . کام
منبع اصلی: life of hope
منبع تصویر: jacksonville criminal defense lawyer blog
ترجمه و بازنویسی: حوریه جعفری
بازنگری و انتشار: حمید توکلی کرمانی

• مردی که کیسه شن قاچاق می کرد

هر روز، ساعت ۷ صبح یک داستان مثبت در جی۵ لاین منتشر خواهد شد، اگر می خواهید روزی یک داستان انرژی بخش به ایمیل شما ارسال شود، صفحه “فیدبرنر” را مطالعه فرمایید!