شگرد اقتصادی ملانصرالدین

به نام خدا
ممنونم از داستان خوبتون .مهم نیست مردم در موردت چی فکر میکنن چون تو هیچ وقت نمیتونی طرز فکر انها را مطابق میل خودت بکنی فقط مهم این که تو به اهدافت برسی .

درسته قبول دارم کاری که هوشمندانه و از روی فکر باشه وقتی خودت بهش ایمان داری که نتیجه میده و به هدف میرسی
مهم نیست دیگران در موردش چی میگن اگه بخوای به حرف مردم زندگی کنی هیچ روزی نه به اهدافت میرسی و نه رنگ شادی و آرامش رو میبینی پس شرط اساسی و اصلی برای هر کار فکر خوب و تحمل سختی ها و دشواری هاست حالا میخواد این سختی حرف مردم و تمسخر مردم باشه یا مشکلات دیگه

البته این فقط یه داستان هست و به هیچ وجه توجیه کننده کار گدایی نیست…

در امریکا دو گدا کنار هم نشسته بودند و یکی صلیب و دیگری ستاره حضرت داوود را در کلاه خود داشتند مردم وقتی ان دو را میدیدند فوری پولی در کلاه کسی که صلیب داشت میانداختند یک نفر می اید و می گوید به ان کسی که ستاره حضرت داوود داشته:که تو اینجا نمی توانی کاسب شوی او رو به گدای دیگری می کند و می گوید برادر این یکی می خواهد به ما روش گدایی بیاموزد

به ملانصرالدین یه سکه طلا و یه سکه نقره نشون می دادند و ملا نصرالدین همیشه سکه نقره رو انتخاب می کرده تا مردم بیان و اون ها رو تشویق می کنه تا بیان به حماقتی که فکر می کردند حماقت بخندند اما یه روز یه نفر که خیلی مهربون بوده میاد و میگه باید سکه طلا رو انتخاب کنی و ملا جواب می ده اگه من سکه طلا انتخاب کنم دیگه کی میاد به من بخنده و من این همه سکه نقره جمع کنم؟

ببخشید اگه میشه لطفا یه نفر بنویسه خلاصه داستان رو