mother

من از عشق بیزارم چون مادرم رو ازم گرفت.

درون خانه می پیچد دوباره صدای خش خش جاروی مادر و شاید خواب می بینم دوباره خودم راخواب بربازوی مادر مراهرگز نخواهد شد فراموش نوازشهای دست مهربانش همان مادر که پایم ریخت آسان جوانی عشق زیبایی و جانش برایم آیه های عشق میخواند مرا لالایی اش وحی خدا بود برایم خانه زندان بود وقتی که دست مادر از دستم جدا بود ولی افسوس . افسوس این پرنده چه زود از اوج و از پرواز افتاد به چشم خیس خود دیدم چه راحت که برگ غنچه های ناز افتاد همه گلهای گلدان دلم ریخت خروش اشک در چشمم فرو مرد خدا… بیشتر بخوانید

چه اثر دلنشینی دارد “غصه نخور، درست می شود” های مادر ! تاثیرش از همه قرص های آرامش بخش بیشتر است …

اگر تمام حلزونهای عالم دست به دست هم بدهند تا به چین رنج هایت سفر کنند؛

باز هم کاری از پیش نخواهند برد ، گیرم عصاره شفابخش هم داشته باشند.

چین و چروک رنجهایت را مرهمی نیامده مادر .